Kolejny raz odczytuję wezwanie do wypłynięcia na głębię, do zaufania. W życiu często czyha na mnie zniechęcenie, rezygnacja. Nazywam ja czasem realizmem – nie będzie, nie wyjdzie, nie uda się, bo przecież tyle razy już próbowałam, zrobiłam wszystko, co w mojej mocy, więcej się nie da… A Ty, Panie Jezu, proponujesz, żeby jeszcze raz spróbować i to teraz, z tymi ludźmi, w tych warunkach… To się nie może udać, to nie ma sensu…

               A jednak warto zaufać, warto podjąć kolejną próbę, nie licząc na swoje siły, nawet nie licząc się z praktyczną logiką, ale pokładając ufność w Tobie i w Twojej mocy. Dopiero takie posłuszne, zdane całkiem na Ciebie, Boże, działanie przynosi rezultaty, bo to już nie ja czynię, ale moc Boża przeze mnie.

s. Magdalena

Komentarz do Ewangelii na 3 Niedzielę Adwentu (Łk 3,10-18)

Zastanawiam się jak Ty to robisz Jezu? Od lat kładziesz przede mną te same teksty – Izajasz, św. Paweł, Ewangelista Łukasz, a one z roku na rok są coraz młodsze, coraz wyrazistsze, coraz piękniejsze: „Pan jest blisko”, „Idzie mocniejszy”… Idzie? Więc skąd ten wybuch radości, który nie mogąc pomieścić się w sobie, niesie go następnym – tak, jak powtarza się wieść o zwycięstwie – z ust do ust, z domu do domu?

Nie, ON nie idzie, On już Jest: „Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz, który zbawia”, więc „już nie będziesz się bała złego”. Wierzysz w to? Wierzysz, że zło zostało pokonane, a Dobro jest równie dostępne i namacalne, jak świeży chleb, który pachnąc w całym domu, delikatnie zaprasza: „proszę, częstujcie się; wystarczy dla wszystkich…”

Więc sięgam po Ciebie Żywy Chlebie, bo tylko Ty możesz zamienić moją ciemność – w zaufanie, moje wewnętrzne pogmatwanie – w pokój, a moją zachłanność i skłonność do oceniania – w wyrozumiałą łagodność… Bo Ty Jesteś. I nic tego nie zdoła zmienić.

s. A.Z.

1. Niedziela Adwentu (C) Łk 21, 25- 28.34-36
,,Podnieście głowy! I nabierzcie ducha!”

Wobec piętrzących się nawałnic dnia codziennego, Jezus wzywa nas: ,,nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie”. Tymi słowami Jezus zaprasza nas do spojrzenia z nadzieją na to, co nas spotyka, co było i co jest przed nami,… By widzieć dalej,słyszeć głębiej,żyć prawdziwie, bo On przychodzi! Jezus zaprasza nas do powierzenia Jemu naszych losów, całkowitego oddania, zawierzenia. ,,Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie”. Czuwajcie, gdy was prześladują i gdy składają dzięki. Bądźcie uważni! Człowiek Adwentu to człowiek czynu, wytrwały bojownik, którego moc jest w Panu! Jakim pielgrzymem w drodze do nieba jestem ja?

s. Bernadetta J.