I NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

Komentarz do Ewangelii I Niedzieli Wielkiego Postu 

„Czas się wypełnił i bliskie jest Królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.
Te słowa wracają jak echo. Słyszymy je wielokrotnie w ciągu roku liturgicznego, ale dzisiaj, w I Niedzielę Wielkiego Postu, brzmią szczególnie mocno. Czas się wypełnił, a więc już go właściwie nie mamy. Obietnica złożona tak dawno nabrała cielesnych kształtów w Jezusie Chrystusie z Nazaretu. Wraz z Nim i w Nim przychodzi Boże Królestwo. Trzeba tylko jednego – przyjąć Je z całą możliwą prostotą. Jeśli więc Pan mówi: „Nawracajcie się i wierzcie…”, to chociaż wzywa w liczbie mnogiej, mówi to – patrząc mi prosto w oczy. Nie z pozycji Władcy, lecz doświadczonego życiem Sługi, który ośmiela się pokornie prosić, bo wie, co jest lepsze. Nawrócenie serca będzie zatem powrotem do Kogoś, Kogo się już spotkało i pokochało, lecz później zaniedbało i utraciło. Taki powrót nigdy nie jest prosty, bo wymaga poszukania nowej drogi, nowego poukładania hierarchii wartości, a nade wszystko nowego myślenia o Innym, o Drugim i o sobie samym. Kluczową rolę u progu wielkopostnych zmagań odegra zatem pytanie: kim dla mnie jest Jezus Chrystus? Ważne jest, aby moja odpowiedź była do bólu szczera i prawdziwa, bo to ona wyznaczy ścieżkę powrotu do Utraconego. W przeciwnym razie, nadal będę celebrował samego siebie, sądząc, że chodzę za moim Panem.

s.A.Z.