Niedziela Zmartwychwstania
Chrystus zmartwychwstał!
Alleluja!
Cały Wielki Post, każda praktyka pokutna oraz przeżywanie Triduum Paschalnego, które jeszcze trwa, prowadziło nas do tej prawdy – Chrystus pokonał śmierć i wrócił do życia!
To zmienia wszystko! Nie ma już takiego zła, takiego grzechu takiego cierpienia, które nie zostałoby pokonane przez Chrystusa mocą Jego zmartwychwstania.
Czytania Wigilii Paschalnej pozwalały nam krok po kroku przekonywać się, że żadne dzieło, którego dokonał Bóg w historii zbawienia nie mogło równać się z ostatecznym tryumfem nad śmiercią, którego dokonał Jezus. Jednocześnie wszystkie do niego prowadziły, były jedynie zapowiedzią przyszłej radości.
Popatrz dziś na swoje życie, jakie by ono nie było, w perspektywie zmartwychwstania Jezusa! To naprawdę zmienia wszystko! On jest zawsze większy, lepszy, mocniejszy od naszej codzienności.
I już zawsze będzie zwycięskim Barankiem, prowadzącym nas do Ojca.
Dasz się pochwycić?
Pozwolisz się poprowadzić do pustego grobu, żeby dać się przekonać, że On prawdziwie zmartwychwstał …?
Niech obecność Zmartwychwstałego Pana przenika Twoje życie!
Niedziela Palmowa
Niedziela palmowa. Niedziela Męki Pańskiej. Radosne, uroczyste świętowanie, w cieniu przyszłych dni, naznaczonych cierpieniem Chrystusa.
Tłum krzyczy : „ Hosanna Synowi Dawida!”, ale w oddali echo odpowiada już bezwzględnym „Ukrzyżuj Go!” Może łatwiej jest towarzyszyć Jezusowi, gdy w chwale wjeżdża do Jerozolimy, kiedy wszyscy wiwatują i jest radośnie. Jednak wydarzenie, które dziś na nowo przeżywamy, jest wstępem do istoty misterium paschalnego. Rozpoczyna się Wielki Tydzień- tydzień wielkiej samotności Boga.
Zechciejmy towarzyszyć Mu właśnie wtedy, gdy tłum już się rozejdzie, gałązki palmowe zwiędną, a po radosnych okrzykach nie zostanie nawet szept. Łagodny Król wjechał do Jerozolimy na osiołku, aby pokornie wydać swoje życie, na ofiarę, za tych, których umiłował do końca.
Trwajmy z Nim w tych dniach, odpowiedzmy na Jego miłość tak jak potrafimy. Dziś uwielbiajmy Go z gałązką palmy w dłoni, potem bądźmy współtowarzyszami Jego bolesnej Męki, by na koniec doświadczyć światła Zmartwychwstania i nowego życia.
V Niedziela Wielkiego Postu
Bóg posłał Syna swego, abyśmy przez wiarę w Niego, otrzymali nowego ducha i nowe serce, i ubrani w szatę Jego sprawiedliwości mogli wejść na ucztę weselną Baranka. Człowiek każdego dnia stwarzany na nowo, w każdej chwili kształtowany, duchowo wskrzeszany, będzie żył nieustanną radością z perspektywy zbawienia. Ofiara, pokora, „skruszone serce” to owoce wyzwolenia człowieka. Jezus otworzył przed nami całe swoje serce, dał całego siebie, woła nas, tak jak Łazarza po imieniu i daje nowe życie.
Miłość przyjaźni jest cierpliwa, ale i wymagająca. Uświadamiam sobie, że Jezus przypatruje się mi codziennie. Przenika mnie całego. Zna prawdę o mnie. Jest ze mną. Czy wierzę, że Jezus nieustannie o mnie myśli, że czeka na mnie, że pragnie ze mną świętować nie tylko tu na ziemi, ale i w wieczności? Będę z miłością i uwagą wpatrywał się w Jezusa, który wskrzesza swego przyjaciela Łazarza. Oddam Jezusowi moje życiowe powołanie i wybory. Będę Go prosił: „Naucz mnie stanowczo odpowiadać na Twoją miłość!”.
s. Lucyna S.
U św. Józefa
Dziś, w uroczystość Zwiastowania NMP, zgromadziliśmy się w Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. Pragnęliśmy podziękować za łaski otrzymane za przyczyną tego Wielkiego Patrona i prosić o potrzebne dary dla Kościoła, Świata, naszego Zgromadzenia, dzieł które prowadzimy, wszystkich naszych bliskich i tych, którzy prosili nas o modlitwę.
Nasze modlitewne spotkanie, na którym zgromadziły się siostry z wszystkich polskich prowincji, na czele z Matką Generalną, s. Wikarią Generalną i Matkami Prowincjalnymi, a także nasi współpracownicy i podopieczni rozpoczęliśmy od obejrzenia krótkiej scenki przygotowanej przez siostry nowicjuszki.
„Sen Józefa” – bo taki tytuł nosiło owo przedstawienie – opowiadał o wydarzeniach z życia św. Józefa. Mówił o Jego spotkaniach z Aniołem, który w imieniu Boga udzielał Mu wskazówek, co ma czynić. Sceny biblijne opatrzone były komentarzem z nauczania Kościoła o św. Józefie oraz pięknie wykonanymi pieśniami.
Po przedstawieniu, siostry z Prowincji Poznańskiej zaintonowały akatyst ku czci św. Józefa. Zasłuchani w ten, pochodzący z XIX w. hymn pragnęliśmy uczcić Oblubieńca Bogarodzicy.
Następnie wzięliśmy udział w uroczystej Liturgii Eucharystycznej, ktorej przewodniczył ks. bp. Łukasz Buzun OSPPE, podczas której zawierzyliśmy młodzież, dorosłych i nasze Zgromadzenie opiece św. Józefa.
Na zakończenie naszego spotkania, zgromadziliśmy się w auli Domu Pielgrzyma, aby posilić się przed drogą i ucieszyć się z tego pięknego spotkania.
II Niedziela Wielkiego Postu
Przemienienie Jezusa dokonuje się w blasku, przepełnione jest światłością, która wprost emanuje z dzisiejszego Słowa. Ta światłość zachwyca, ale może także budzić przerażenie. W świetle widać więcej, nic się nie ukryje.
Piękno rozświetlonego Oblicza Chrystusa, ukazuje w pełni Boży majestat, majestat, przed którym z lękiem upada się na twarz. Jednak zamiarem Boga nie jest wzbudzenie w nas strachu. Jezus swoim łagodnym dotykiem i słowami: „Wstańcie, nie lękajcie się”, dodaje odwagi i okazuje swoją troskliwą bliskość. Jego dotyk przemienia, w miejscu lęku, pojawia się nadzieja i wdzięczność. Tam, gdzie Chrystus jest obecny, nie ma możliwości, aby nic nie uległo zmianie.
Namioty nie będą potrzebne, bo za chwilę trzeba zejść z góry i wrócić do codzienności, jednak już z przemienionym sercem.
s. Monika G.
Rekolekcje w WSD w Rzeszowie
W dniach 24-27 lutego, nasze siostry posługujące w rzeszowskim WSD przyjęły do siebie 15 – osobową grupę dziewcząt z Ukrainy. Młodzież w ten sposób mogła odetchnąć na chwilę i w dobrej atmosferze przeżyć swoje rekolekcje wielkopostne.
Ten czas obfity był w spotkania z Panem Jezusem: podczas Eucharystii, Adoracji, konferencji czy drogi krzyżowej ulicami miasta Rzeszowa. Dodatkowo dziewczęta miały okazję zwiedzić Rzeszów, zmierzyć się w zawodach sportowych i odprężyć się nieco podczas pogodnych wieczorków.
Dziękujemy s. Przełożonej Danucie i s. Lidii za zorganizowanie tego dobrego czasu, a także za wszelką pomoc sióstr i kleryków z WSD. Niech Pan wynagrodzi wasz trud, a przeżyty czas wyda błogosławione owoce.
Uroczystości w Limanowej
Dla uczczenia św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, z okazji jubileuszu 200. rocznicy Jego urodzin, dnia 19 lutego 2023 r. w Limanowej, w Bazylice Matki Bożej Bolesnej, została odprawiona dziękczynna Msza św. pod przewodnictwem kustosza sanktuarium Matki Bożej Bolesnej ks. prał. dr. Wiesława Piotrowskiego. Kazanie okolicznościowe wygłosił ks. dr Adam Fogelman z Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej. Ukazał w nim św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego jako postać, wyróżniającą się szczególnymi cechami: osamotniony, wygnaniec i założyciel. Osamotniony, bo nie zrozumiany jako arcybiskup Warszawy, źle przyjęty i odrzucony przez większość społeczeństwa oraz duchowieństwo. Osamotniony aż do wygnania do Jarosławia nad Wołgę, za obronę Polaków i praw Ojczyzny, po powstaniu styczniowym. I choć uważany przez wielu za człowieka cara okazał się człowiekiem wiary i oddanym synem zniewolonej Ojczyzny. Dlatego chciał odnowić życie religijne Warszawy: otwierał zamknięte kościoły, wizytował, udzielał sakramentów, wprowadził nabożeństwo majowe. Sprowadził do Stolicy założone przez siebie Zgromadzenie Sióstr Rodziny Maryi, by pomogło wychować społeczeństwo polskie.
To dzięki miłości i wierności św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego ziemia limanowska może cieszyć się obecnością i ofiarną posługą Sióstr Rodziny Maryi, Jego duchowych córek. Są one wrośnięte w tę ziemię przez posługę na oddziałach szpitalnych, w szkołach i przedszkolach, lecząc, ucząc i wychowując. Na zakończenie wygłoszonego słowa wierni zostali zachęceni do modlitwy o nowe powołania do Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi i do modlitwy za wstawiennictwem św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, aby On stał się dla nich Patronem przed Bogiem i niejako członkiem ich rodzin.
Ks. dr Adam Fogelman wygłosił słowo na trzech Mszach św., a Siostry przygotowały oprawę muzyczną i liturgiczną. Na Eucharystii były obecne, na czele z Przełożoną Prowincjalną m. Małgorzatą Kapłon, Siostry Rodziny Maryi z Krakowa, Rzeszowa, Przemyśla, Gdowa, Niedźwiedzia i oczywiście z Limanowej.
Na zakończenie uroczystości s. Danuta Bajowska, przełożona wspólnoty limanowskiej, podziękowała Księdzu Proboszczowi i kapłanom posługującym w parafii za wszelkie dobro i okazywaną życzliwość, ks. dr Adamowi za wygłoszone kazania, a Siostrom Rodziny Maryi oraz wszystkim parafianom za obecność i wspólną modlitwę.
s.Stanisława
