II NIEDZIELA ADWENTU

Komentarz do Ewangelii wg św. Łukasza 3, 1-6
II Niedziela Adwentu

Było to w szóstym roku rządów Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, Andrzeja Dudy, gdy Prezesem Rady Ministrów był Mateusz Morawiecki, Władimir Putin Prezydentem Federacji Rosyjskiej, Olaf Scholz Kanclerzem federalnym Niemiec, następcą Chrystusa na Stolicy Piotrowej papież Franciszek, a świat zmagał się z czwartą falą wielkiej pandemii wirusa Sars Covid-19, gdy Pan wypowiedział swe Słowo: „Przygotujcie Mi drogę, wyprostujcie Moje ścieżki. Niech się podniosą wszystkie doliny smutku, a wszystko, co pyszne i próżne niech się obniży. To, co kręte i dwuznaczne, niech się wyprostuje, a co okaleczone, niech zostanie uzdrowione”.

Czy stanie się tak, jak było za rządów Tyberiusza cezara, gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei? Tamto Słowo było równie przeszywające, a przecież usłyszeli je tylko nieliczni; pozostali postąpili z Nim tak, jak chcieli. A moje serce? Czy ma odwagę zawalczyć o to, by jego „miłość doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze, by mogło stać się czyste i bez zarzutu na dzień Chrystusa”?

s. A.Z.