„Realizując apostolski cel Zgromadzenia, siostry w duchu chrześcijańskim wychowują i nauczają dzieci i młodzież, pielęgnują chorych i starców oraz niosą pomoc duchowieństwu w pracy duszpasterskiej, katechetycznej, w seminariach i dziełach miłosierdzia” (Konstytucje, art. 5)

Abp Feliński pragnął, aby w życiu założonego przez siebie Zgromadzenia dominował apostolat, uważając go za jeden z najważniejszych celów. Siostry w środowisku, gdzie pracują, gdzie mieszkają, w kontaktach z ludźmi, mają wykonywać swoje zadania apostolskie z wytrwałym zaangażowaniem i z zupełnym oddaniem się, nawet za cenę ofiary.

Założyciel nauczał swoje duchowe córki, by kierowały się ogromną otwartością i szczerością w codziennej posłudze, a także w działalności charytatywnej. Pragnął, by niosły pomoc przede wszystkim dzieciom, a także osobom starszym, schorowanym i opuszczonym, dając w ten sposób świadectwo swojej miłości do Boga i bliźnich.
„Jakkolwiek praca nad każdą duszą miłą jest Panu Jezusowi i Najświętszej Jego Matce, najmilszą jednak jest praca nad duszami, które w największym znajdują się niebezpieczeństwie…”
Bł. Z. Sz. Feliński

„Realizując apostolski cel Zgromadzenia, siostry w duchu chrześcijańskim wychowują i nauczają dzieci i młodzież, pielęgnują chorych i starców oraz niosą pomoc duchowieństwu w pracy duszpasterskiej, katechetycznej, w seminariach i dziełach miłosierdzia” (Konstytucje, art. 5)
Opieka nad chorymi

Siostry Rodziny Maryi realizując przesłanie bł. Abp. Z. Sz. Felińskiego: „Miejmy czułe serce na każdą nędzę i drzwi otwarte dla każdego cierpiącego”, z samarytańską miłością oddają się pracy wśród potrzebujących opieki, dostrzegając w nich cierpiącego Chrystusa. Prowadzą domy opieki, domy pomocy społecznej, pracują w szpitalach.

Troska o dzieci i młodzież

W myśl Ojca Założyciela, który mówi: „W dzieciach potrzeba jeszcze rodzić Chrystusa, tego tylko może dokonać serce ożywione macierzyńską miłością”, siostry podejmują działalność w przedszkolach, starając się, by w sercach najmłodszych kształtować prawdziwy obraz Dziecka Bożego, w domach dziecka z oddaniem opiekują się powierzonymi im dziećmi, próbując budować atmosferę rodzinną i poczucie bezpieczeństwa, w ośrodkach opiekuńczo-wychowawczych zajmują się dziewczętami i chłopcami niepełnosprawnymi umysłowo z upośledzeniem w stopniu lekkim i ciężkim. Odpowiadając na potrzeby czasu zakładają świetlice środowiskowe i socjoterapeutyczne, by służyć w nich pomocą dzieciom z rodzin patologicznych i wspierać je w prawidłowym rozwoju osobowościowym.

Praca parafialna

Włączając się w życie parafialne siostry podejmują posługę w zakrystiach, biurach parafialnych, a także jako organistki. Nauczają w szkołach katechezy, zasiewając ziarno Bożego Słowa w sercach dzieci i młodzieży.
Siostry starają się wiernie zachowywać bogactwo charyzmatu właściwego Rodzinie Maryi.

Święty Założyciel Zgromadzenia Arcybiskup Szczęsny Feliński, czuwa nad swoją „Rodziną” z takim trudem uratowaną, błogosławi jej z nieba i wyprasza u Boga obfite łaski. Dzięki jego mądrym i roztropnym wskazówkom, cała spuścizna duchowa, którą pozostawił, jest podtrzymywana i wiernie przekazywana kolejnym pokoleniom.
Rodzina Maryi po pięknych i bogatych przeżyciach związanych z beatyfikacją i kanonizacją Ojca Założyciela z jeszcze większym zapałem i żywotnością przystąpiła do odnowy duchowej i wiernego kontynuowania rozpoczętych dzieł.