Komentarz do Liturgii Słowa na I Niedzielę Wielkiego Postu

1 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU (Rz 10,8-13)

„Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie” (Rz 10,8). Powiedzenie „TY JESTEŚ PANEM” oznacza osobistą decyzję, pociąga za sobą uznanie Jezusa jako Pana, poddanie się Jego panowaniu. Oznacza świadome i dobrowolne wejście w sferę Jego panowania. To tak, jakby powiedzieć: Jezus jest moim Panem; On jest racją mojego istnienia; żyję dla Niego, już nie dla siebie samego.

„Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami  – do zbawienia” (Rz 10,10). Oto, w co mamy wierzyć, że w Chrystusie Bóg daje nam możliwość bycia usprawiedliwionymi przez wiarę, czyli stania się sprawiedliwymi, zbawionymi, nowymi stworzeniami. Do grona nowych stworzeń wchodzi się przez wiarę.

Papież Franciszek zachęca nas do uwielbienia „Dowodem mojej wiary w to, że Jezus Chrystus jest Bogiem w moim życiu, że został do mnie posłany, aby mi wybaczyć, jest uwielbienie, umiejętność uwielbiania Boga”.

„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” usłyszeliśmy na początku Wielkiego Postu, nawracajcie się, to znaczy uwierzcie, nawracajcie się, wierząc! Pierwszym i podstawowym etapem nawrócenia jest samo uwierzenie. To wiara jest bramą, przez którą wchodzi się do zbawienia. Uwierz! To nie jest niewiarygodne ani zbyt dalekie, nie znajduje się na krańcu morza, wręcz przeciwnie „słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim”.

Módlmy się, aby każdy język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem i aby „zgięło się każde kolano”.

s. Bożena S.