I NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

I NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

 

Pierwszą rzeczą, która uderz w dzisiejszej Ewangelii jest to, że to Duch wyprowadza Jezusa na pustynie. Wyprowadza Go tam w konkretnym celu – aby był kuszony przez diabła.

Pokusa nie jest jeszcze grzechem, jest jakby próbą uwodzenie. Taka próba może jednak stać się dość niebezpieczna, jesteśmy bowiem bardzo podatni na działanie złego, który bardzo sprytnie próbuje ukazać nam grzech pod postacią czegoś dobrego. Jezus radzi sobie z nim świetnie. Broni się Słowem Bożym, które jest Jego orężem: napisane jest: „nie samym chlebem żyje człowiek”, „nie będziesz wystawiał na próbę Pana”, „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon”.

Wszystko czego doświadczam, czego próbuję się złapać, co próbuję uczynić – bez pomocy Ducha – nie ma najmniejszego sensu. Duch ma wszystko zaplanowane – trzeba mi się temu planowi poddać, nawet wtedy, gdy planem dla mnie na dany czas jest jakieś konkretne doświadczenie – trudne. Wtedy mieczem i obroną będzie mi Słowo Boże, które zawsze zwycięża.

 

Wchodzimy w czas Wielkiego Postu – niech będzie on dla nas czasem przemiany naszego serca. Czasem wyjścia na pustynię, na którą prowadzi nas sam Duch. Poddajmy się Bożemu działaniu i pozwólmy Słowu Boga zmieniać nasze serca.

S.  Marta

 

Możesz również polubić…