I Niedziela Adwentu

Słowo na pierwszą niedzielę Adwentu, przypomina nam o nieustannej potrzebie czujności i gotowości na spotkanie z przychodzącym Panem. Bywa jednak, że nawet  o czuwania można się w jakiś sposób  przyzwyczaić. Jeśli  oczekiwanie się przedłuża, często „odpuszczamy”, wpadamy w wir codzienności i już nawet nie pamiętamy na co (na Kogo) czekamy.

Tymczasem, jak pisze w drugim czytaniu św.  Paweł, wszystko co jest potrzebne w oczekiwaniu na przyjście Chrystusa, już zostało nam dane, pytanie tylko jak z tego korzystamy. Wyposażeni w Słowo i łaskę poznania, możemy czuwać, wiernie wypełniając nasze codzienne obowiązki.

Serce może zachować czujność, mimo pozornej rutyny, potrzebuje jednak do tego stałego kontaktu z ŻYWYM Bogiem, który „wychodzi naprzeciw tym, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Jego drogach”.