II Niedziela Wielkiego Postu
Bóg chce nam się nieustannie objawiać w swoim Synu. Chce, abyśmy Go wciąż na nowo odkrywali, poznawali. „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!” (Mt 17,5). Przemienienie Jezusa miało umocnić wiarę Apostołów oraz przygotować ich na przeżycie męki i śmierci Jezusa. Przemienienie ukazuje też, że do chwały objawionej przez Jezusa dochodzi się przez cierpienie i śmierć. Ta tajemnica, po zmartwychwstaniu Jezusa stała się integralną częścią Dobrej Nowiny: Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, którego dzisiaj kontemplujemy jaśniejącego blaskiem chwały. Chrystus jest światłością świata! Jego światło każdego dnia nadaje nowy sens naszej egzystencji. Przemienienie Pańskie rzuca mocne światło na nasze codzienne życie i kieruje nasze myśli ku nieśmiertelnemu przeznaczeniu. Ukazuje prawdę o boskości Jezusa, jego wszechmocy i wielkości. Dla nas oznacza to, że ma On moc by przemieniać nawet najtrudniejsze życiowe sytuacje. Chrystus uświadamia każdemu z nas, że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych, gdyż jest Bogiem i Panem natury.
Przemienienia Jezusa symbolizuje model duchowej transformacji człowieka. Tak jak trzej wybrani Apostołowie, tak cały Kościół, każdy ochrzczony i każdy powołany, stoi przed obliczem Jezusa przemienionego i Jezusa ukrzyżowanego jak Oblubienica stojąca przed Oblubieńcem, uczestnicząca w Jego tajemnicy i spowita Jego światłością. Przemienienia Jezusa jest w sposób szczególny ikoną światła – „Ja jestem światłością świata” – pisze św. Jan. Na górze Tabor Jezus ukazuje swe Boskie Oblicze pełne blasku. On jest światłością świata, światłem dla mnie i mego życia. Rozświetlone Oblicze Chrystusa umacnia naszą wiarę, przygotowuje do przeżycia Jego męki i śmierci. Prośmy Jezusa, abyśmy oczami przemytymi Jego światłem, kontemplowali Jego Oblicze.